De Parodontitis DNA Test (PDT) is de meest gebruikte microbiologische test bij parodontale problemen. Deze test kan standaard worden ingezet bij het merendeel van de parodontitis patiënten. De PDT wordt geanalyseerd middels q-PCR techniek.
PCR staat voor Polymerase Chain Reaction. Polymerase is een enzym dat het vermeerderen van DNA mogelijk maakt. Wanneer een bacterie in patiëntmateriaal aanwezig is, dan kan het DNA van deze bacterie worden gebruikt in de PCR reactie. Door het bij elkaar brengen van de bouwstenen van DNA, herkenningsmoleculen (soort specifieke ‘primers’) en het polymerase enzym, komt de PCR reactie op gang. Theoretisch is 1 DNA molecuul genoeg om de reactie te laten verlopen. Het gevormde DNA kan zichtbaar worden gemaakt in bijvoorbeeld een gel. De PCR techniek wordt toegepast voor het aantonen van medisch belangrijke pathogenen zoals virussen en bacteriën.
Microbiologisch onderzoek van de subgingivale plaque bij patiënten met ernstige parodontitis kan een bruikbare aanvulling zijn op de klinische diagnose en vormt de basis voor verantwoord antibioticumgebruik. De PDT is gebaseerd op de polymerase kettingreactie (PCR). Hierbij wordt een stukje DNA van de testbacteriën zodanig vermenigvuldigd dat het systeem de bacterie kan detecteren. In tegenstelling tot de kweektest speelt de tijd tussen afname en analyse geen rol omdat de analyse plaatsvindt met dode bacteriën.
Elke uitslag wordt voorzien van een interpretatie van de gegevens en een advies voor mogelijke behandeling.
Deze adviezen zijn gebaseerd op gepubliceerd wetenschappelijk onderzoek en jarenlange klinische ervaring, zowel op het gebied van tandheelkunde als de medische microbiologie. LabOral heeft diverse specialisten in huis die de uitslag voorzien van medisch verantwoorde adviezen.